__ VA3TO __

در خیابان ها 
با متانت راه می رویم
با رعایت آداب
نشان می دهیم که خوشبختیم
اما این طور نیست
و این رژه 
رژه ای است شبیهِ فرار
یعنی ما
آرام و منظم
از حقیقتِ خود می گریزیم.

- رسول یونان

اگر كسى را دوست دارى
بايد او را
آن طور كه هست دوست داشته باشى
نه آن طور كه گمان مى كنى بايد باشد..

تو رنگ میدهی به لباسی که می پوشی !!

بو میدهی به عطری که می زنی !!        

معنا میدهی

به کلمه های بی ربطی که شعرهای من می شوند !!! 

فرصته زندگی داری..بخاطرَم خَطَر نکن 
بپای این شِکَسته دل..جوونیتو هدر نکن 
حیفه بمونی با غمه...عشقه منِه بی خانِمون 
به شُعله ها نگاه بکن.. 
منم یه شَمعِه نیمه جون..

یــــــکی بـــــود.. 
هـــنوزم هســــت.. 
یکی رو دوســـت داشتــم.. 
هنـــوزم دوســــــش دارم.. 
آهــــــــــــای یــــکـــــــی؛ 
خــــیـــــلــــــی تــــکــــی..!!

گاهی فرقی نمی‌کند
پنجره‌ی اتاق‌خواب
رو به آتش‌بازیِ شبانه‌ی «ایفل» باز شود،
یا برج دِیلاقی 
که کله‌ی مضحکش را
در ابرهای اسیدیِ «تهران» فرو برده...
بالشت را که با دل‌برت شریک شوی
«اکتاویو پاز» هم 
با همان چشم‌های کور شده‌اش خواهد دید
آن اتاق خواب،
مرکزِ جهان می‌شود.

تعجب ِ دردناكي بود
رفتن ات
مانند دهان ِ وامانده ي درخت
از ضربه هاي تبر

(آرش ناجي)

دست تمام درختان خسته به دستم
قدم می زنم با تو در ذهن این باد
اینجا که اُفتاد برگی به پای تو
من،
خش خشِ بی صدای دو فریاد...
.
.
.
فریاد
.
.
فریاد
و ترسِ من از درد بیداد...
اینجا نوشتم تو می آیی و می بری
گرد و خاک مرا تا به دریا
و می شوری و شور دریا که لب می زنم،
می شوم آب
می شوم تو
و تو می شوی ما
و ما،
خش خشِ بی صدای دو فریاد...
فریاد
.
.
.
فریاد
.
.
و ترسِ من از درد بیداد...

خودتان را در قلب هیچ آدمی نچپانید،جا نمی شوید ،چروک می شوید فقط..

همیشه نمی شود خود را به بیخیالی زد و گفت： 
تنها آمده ام؛ تنها میروم... 
یک وقت هایی, شاید حتی برای ساعتی یا دقیقه ای؛ 
کم می آوری... 
دل وامانده ات یک نفر را می خواهد 
که تا بینهایت عاشقانه دوستش بداری...!!!! 

خبرش مثل زلزله در تمام من پیچیده،
تو داری ترکم می کنی
و من تـَرَک می خورم آرام
که فرو بریزم شکوه رفتنت را...

download konin gush bediin jaleb va gadimi hastt

وای…! 
عجب غوغا میکنند 
در من…، 
واژه هایی که 
به وزن “تو” 
شعر میشوند..! 

هرگز گمان نبر من از تو دورم 
هر کجا باشم 
کنار یاد تو ایستاده ام.. 
_________________________

گاهى اوقات مجبوريم بپذيريم كه برخى از آدم ها فقط

مى توانند در قـــلــــبــــــمـــــان بمانند نه در زندگيمان.

- سيلويا پلات

ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ آرﺯﻭﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ 

ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ 

ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺒﯿﻨﯽ

ﻣـــــــﺎ ﮐﻪ ﻧــــــﺪﯾﺪﯾﻢ ،!! 
ﻭﻟــــــــــــــﯽ ﻣﯿﮕﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺣــــــــــﺎﻝ ﻣﯿﺪﻩ●○•° 
ﯾـــﮑﯽ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﻭﺳـﺘـــﺖ ﺩﺍﺷﺘـــــــﻪ ﺑــــــﺎﺷﻪ !!!!!

قهوه جشمان توست 
تیره ،تلخ ؛آرامش بخش و اعتیادآور 

هرشب خواب می بینم
سقوط می کنم از یک آسمانخراش
و تو از لبه آن
خم می شوی و
دستم را می گیری
سقوط می کنم هرشب
از بام شب
و اگر تو نباشی 
که دستم را بگیری
بدون شک
صبحگاه
جنازه ام را
در اعماق دره ها پیدا می کنند...

رسول یونان

هیچ کس متوجه نمی شود 
که برخی از افراد 
چه عـذابـی را تحمـل میکنند 
تا "آرام" و "خونـسرد" به نظر بیایند..

روزی اگر نبودم ،
یک آرزویم را برآورده کن ! 
و زیر لب بگو : 
یادش بخیر ..

_________

دستم را دراز مى کنم
در آرزوى لمس
به سيمى مسى بر مى خورم
که جريان برق را در خود مى برد

تکه‌تکه مى بارم
مثل خاکستر
فرو مى ريزم

فيزيک، حقيقت را مى گويد
کتاب مقدس، حقيقت را مى گويد
عشق، حقيقت را مى گويد

و حقيقت، رنج است

- هالينا پوشوياتوسکا-

ﺩﻳﺸﺐ ﺳﺮﻱ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺯﺩﻡ!
ﺧﺎﻙ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ !!!!
ﭼﻘﺪﺭ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ !
-----------------------------
پرندگان پشت‌بام را دوست دارم
دانه‌هایی را که هر روز برایشان می‌ریزم
در میان آن‌ها
یک پرنده‌ی بی‌معرفت هست
که می‌دانم روزی به آسمان خواهد رفت
و برنمی‌گردد.
من او را بیشتر دوست دارم.
-از مجموعه‌ شعر «رنگ‌های رفته‌ی دنیا»
 
--------------------------------
فرسنگها فاصله بود میانشان،
اما مگر فرقی می کرد
فاصله،غریبه ترین چیز در این میان بود
چون تنهایی اش را می فهمید،
غمش را لمس میکرد،
آه او سینه اش را می سوزاند،
فارغ از فاصله ها
تمام حجم زندگی اش را
عطر حضور او پرکرده بود،
فاصله معنایی نداشت
وقتی
او عاشق شده بود...!
 ---------------------------------
خورشید مرده بود 
و هیچ کس نمی دانست 
که نام آن کبوتر غمگین 
کز قلب ها گریخته
ایمانست...

- فروغ فرخزاد

---------------------------------
امروز، همین حوالی بود که
کسی از کنارم گذشت
نفسم بند آمد
چقدر شبیه خاطراتم بود
کمی آرام تر
کمی عبوس تر
سالها شکسته تر
و زود بین جمعیت گم شد
شاید می ترسید کسی فریاد بزند
"دزد، دزد، خودش بود"
او که سال هاست قرارِ مرا ربوده است

یوسف مهدوی فر
 
 --------------------------------
دیگرم گرمی نمی بخشی
عشق ای خورشید یخ بسته
سینه ام صحرای نومیدی است
خسته ام از عشق هم خسته
"فروغ"
-------------------------------

دونه های برف از آسمون فقط برای دیدن چشمات پایین میان

 اما پاشونو که به زمین میزارن فدای مهربونیهات میشن ...

داره برف میاد به اسمون نگاه کن هروقت برف سیاه بارید

بهم خبر بده ، اون موقع من دیگه دوستت نخواهم داشت

اگه آفتاب تو چشات خونه کنه ميتونه خورشيد و ديونه کنه

ميتونه خورشيد و ديونه کنه

ميتونه تو آيينه ی چشمای تو گل شب بو موهاشو شونه کنه

گل شب بو موهاشو شونه کنه

ميتونه ميتونه آب بشه تو نگاه تو دل سنگه هر چی غصه و غمه

لحظه هام ارزونی چشمایه تو از نگات هر چی بگم بازم کمه

منو بارون تو و آفتاب شب و غم توی راه زندگی هم سفريم

نکنه اسير نتهایی بشيم آسمونيا رو از ياد ببريم

آسمون توی نگاه پنجره جون ميگيره
وقتی شب توی چشمام بوی بارون ميگيره
دل غنچه ها رو نشکن که تن سبز بهار
وقتی غصه دار ميشه رنگ زمستون ميگيره

می دونی که بی تو سخته زندگی اما نگات 
جون سپردن دل منو چه آسون ميگيره
اين اتاق سوت و کور که رنگ و بویی نداره
با حضور مهربونت سرو سامون ميگيره

چه سخت است نه بتوانی از او بگذری نه بتوانی با او بمانی مرگ هم از هیچ دری داخل نمی شود

آموخته ام که وابسته نباید شد

نه به هیچ کس،نه به هیچ رابطه ای

و این لعنتی

نشدنی ترین کاری بود که آموخته ام...

دلی که می خواد بمونه ، تنی که باید بره

حرفی که تو دلمه اما ندونی بهتره

بیخیال حرفایی که تو دلم جا مونده

بیخیال قلبی که این همه تنها مونده

برو
اما دلت را خوش نکن
این لبخند
از جنس لبخند مهماندارست
در لحظات سقوط ...